Aklımızdan 3 yada 4 aylık bir bebek düşünelim dışarı daha yeni yeni tanımaya başlayan sevgi dolu keşif yolculuğuna yeni başlamış tertemiz biridir. Bu keşfin ilk adımı minicik günaha bulaşmamış tertemiz eller olur, çocuk elleriyle oynadıkça etrafında ki herkes o kadar mutlu oluyor ki o mutluluğu tarif etmek çok zor. Sanki yaşadığımız dünya da savaşlar, katliamlar, yoksulluklar, zulümler hepsini unuturuz çünkü hiç bir günahı olmayan tertemiz bir bebek bize gülüyordur. Onun dünyası o kadar temizdir ki bunlardan haberi bile yoktur her çocuk günahsız doğar çünkü tertemiz bir sayfa açılır, ne kadar müthiş bir şeydir. Bugünlerde bu duyguyu toplu olarak yaşıyoruz en azından şöyle söyleyeyim benim gözlemlerim o yönde. Toplum olarak sıcak kanlı bir milletiz sarılmayı tokalaşmayı çok severiz zaten psikolojik araştırmalar bu eylemlerin insanlar arasında pozitif enerji alışverişi olduğunu kanıtlamışlardır. Ama covid döneminde bunları yapamadık bugün Allah’a şükür covid diye bir hastalık bitti ve insanlar eskisi gibi korkmadan sarılabiliyor. Geçen hafta arkadaşlarımla otururken onlara dokunmak sarılmak sohbet etmeği ne kadar özlediğimi fark ettim. Öyle bir dönem geçirdik ki ailemiz ile birlikte aynı odada bile oturamıyorduk değil mi, ama önce Allah’ın bir lütfu sonrada bizim önlemlerimiz ile bu korkunç dönem bitti. Şimdi o sevgiyi tekrar keşfetmemizin vakti geldi, çünkü bu toplumun sarılmak tokalaşmak genlerinde var. Selam ve Dua…