Geçen gün devamlı Fizik tedavi gördüğüm Rehabilitasyon merkezine gittim, biraz erken varmıştım. Kahvaltı için kurumun yakınında bulunan bir pastaneye gittim, Bakırköy’ün en tanınmış pastanelerinden bir tanesiydi ve sürekli gittiğim bir yerdi. Hava soğuktu Erkan abime canım çorba içmek istiyor dedim, hem biraz içimiz ısınır diye düşündüm. Pastaneye girdim, çorba istedim ama dikkatimi çeken şuydu orada işe yeni başlayan bir ahçı vardı ve beni gözetleyip süzüyordu. İçimden bu herif bir kabalık yapmadan çorba içip gideyim, diye geçirdim. Çorba dumanı üstünde önüme geldi, Erkan abim limonu bir güzel sıkıyordu o sıktıkça benim heyecanım artıyordu. Tam Bismillahirrahmanirrahim dedim 2,3 kaşık aldım bizim adam arkadan Erkan abiye bir anda şöyle dedi; bunlara bakmak çok zor değil’ mi? Hayda! Bizim iştah bir anda gitti, Erkan abi adamın meraklı bakışını anlamış olmalı ki bir yandan bana bakıyor bir yandan adama sus diye işaret etmeye çalışıyor, ben ise ulan Furkan şu adamla muhatap olmaya değmez ama ondan sonra bir cevap veremedim diye içine oturacak dedim. Bu arada Erkan abi benim yüzümdeki sert tepkimi fark ettiği ve çevredekilerin rahatsız olmasından tedirgindi. Ama ben artık kafaya takmıştım, cevap vereceğim kafamı çevirdim adama baktım sana ne lan işine bak dedim. Erkan abinin yüzü kıpkırmızı oldu adam ne yapsın beni mi sakinleştirsin yoksa daha önce hiçbir zaman bir engelliyle beraber olmamış olan bir adama engellilerin sıkıntısını mı anlatsın iki arada bir arada kalmıştı. Ben artık o andan sonra adama bir şey anlatmanın gereksiz olduğunu düşündüğüm için Erkan abime boş ver dedim. Bugün sakin halimle o an niye öyle sert bir tepki verdiğimi size biraz izah etmek istiyorum.
Bu toplum benim her zaman söylediğim gibi çok meraklı bir toplum ve bazen size ve yakınlarınıza acıdığını açık açık hissettiriyor. Sizde (aklı başında engelliler için söylüyorum) bazen bunu hoş görürsünüz bazen takmıyorsunuz alay ediyorsunuz bazen de canınıza tak ediyor. Sert ve kaba tepkiler verebiliyorsunuz buda karşındakini engelliler konusunda daha önyargılı davranmaya sevk ediyor. Ben yaptığım şeyi savunmuyorum ama bu şu anlama gelmemeli; hayatı seven ve İslam’ı bilen ve imtihanlarının farkında olan engelliler hiçbir zaman sert kaba tepkiler veremez. Hayır sonuçta onlarda bir nefis taşıyor ve o nefislerine bazen uyuyorlar, o gün ben kendi tepkimi böyle ortaya koymuştum doğru veya yanlış tartışılabilir ama o adam aradan 1 hafta sonra yine çorba içmeye gittiğimde benimle ne bakış ile nede sözle hiçbir temasta bulunmamıştı. Ama yaptığı yanlışın farkına varmış olmalı ki özür babında kaşarlı mantar yapıp orada beni tanıyan abladan benim masama göndermişti. Ve artık galiba benim gibi engellilerle nasıl iletişim kuracağını sanki anlamış gibiydi ama galiba anladığı en önemli olan şey her engelli zihinsel engelli değildir düşüncesini anlamış olması. Selam ve Dua ile…