Değişmeyen tek şey değişimdir diye bir laf vardır, bugünlerde bu lafı yaşıyorum. İş yerini taşıyoruz daha doğrusu bu yıllardır konuşulan bir şeydi ama gerçekleşeceği gün bana hep uzak gelirdi sebebini bilmiyorum. Bazen düşünüyorum bu binanın tek katlı ilk halini hatırlıyorum yer az insan insan azdı o kadar ki kuzenlerim arada top oynar bende onları izlerdim. Hafızamın çok iyi olduğunu iddia etmiyorum ama bazı insanların unuttuğu isimleri hatırlıyorum, Mustafa Erkaşarcı, Apo usta, Asım usta, Hasan usta ve daha niceleri. Daha o zamanlar kel bir adamın hayatımda bir yer tutacağı belliymiş Sebahat ablanın oğlu Kemal abi hala hatırlıyorum kucağına alıp götürdüğünü. Aslında şuan yazmak istediğim ve hatırlamadığım o kadar çok kişi vardır hayatımda. Bu binadan gelmiş geçmiş bugün bütün bunları hatırlayarak bu binadan çekip gitmek ilginç bir duygu. Onun için başta dediğim lafı bugünlerde yaşıyorum değişmeyen tek şey değişimdir, zaten dünya öyle değil mi? Bir gün çekip gidiyorsun, bütün malınızı mülkünüzü maddi manevi bırakıp gidiyorsunuz burada maneviyattan kast ediyorum bütün sevdiğiniz insanları bırakıp gidiyorsunuz. Değişim bu hayatın bir parçası ve gerçeğidir, bu hayatta her değişim insanı hayatın sonu gibi gelir ama değil onun için değişmeyen tek şey değişimin ta kendisidir doğru bir laftır ben bu hayattan bunu öğrendim. Selam ve Dua ile…