Ben çok yaşlı sayılmam 34 yaşındayım çok iyi hatırlıyorum bizim evde tuşları çevirmeli bir telefon vardı yaklaşık bir kilo ağırlığındaydı bir çocuğun kaldırması zordu. Sonra yavaş yavaş Nokia telefonlar çıktı ve git gide teknoloji gelişti bugün Çin den ABD ye kadar kamera ile yakınlarımızla görüntülü konuşabiliyoruz. Teknolojinin geldiği noktayı görebiliyor musunuz? Babalarımız dedelerimiz mektupla haberleşirken bugün saniyeler içerisinde cep telefonu ile birbirimizin hatırını dertlerini aklınıza gelebilecek her şeyi yapabiliyoruz. Peki bu iyi bir şey mi kötü bir şey mi olduğunu nereden baktığımıza bağlıdır. Hasretlik, özlem gibi duygular insana has bir özelliktir teknoloji git gide bunu öldürüyor düşünebiliyormusunuz Fransa da ki biri Türkiye de ki annesinin akşam ne yemek yaptığını biliyor. Tabi özlem farklı bir duygu ama teknoloji sayesinde özlem duygusunun içeriği değişti hiç görmediğiniz birine mi daha çok özlem duyarsınız yoksa arada sırada mektup yazıp haftalarca cevap beklediğiniz birine mi, burada niyetim teknolojiyi kötülemek değil hatta bir engelli olarak teknolojinin bu hale gelmesini engellilere büyük bir nimet olarak görüyorum. Ama insanın duyguları üzerinde büyük bir etkisi olduğunu söylemek istiyorum. Babam bazen anlatır çocukken yaşadığı şartları insan hem kıskanır hem de bugünkü durumumuzla hamd eder. Bazen televizyon da 2050 li yılları gösterir teknolojik gelişmeleri görüyoruz tabi bu bize bugün bir ütopya gibi geliyor ama birde şöyle düşüneli: 1980 de bugün yaşadığımız şartlar o gün için bir ütopya değil miydi? ama gerçek oldu. Geleceğin teknolojisi de bugün için bir ütopya ama gerçek olma ihtimali çok çok yüksek hayat ilginç insan ibret almayı bilmesi lazım değil mi. Selam ve Dua ile..
TARİH VE TEKNOLOJİK GELİŞİM
18
Haz