Dünya da filim sektörü her geçen gün gelişiyor. Benim özellikle tarihi filmler ilgimi dikkatimi çekiyor ama bu hayatta bazı filmler vardır ki 10 defa izlemiş olsak ta tekrar izleme hevesimiz vardır. Çünkü o filmlerde hayat dersleri o kadar çoktur ki her yaşta farklı bir gözle filmlere bakarız yani aynı filmde farklı şeyleri keşif ederiz. Bunun o filmle alakası yoktur bizim hayat tecrübelerimizle alakası vardır. Örneğin; Cesur Yürek filminde özgürlüğü için savaşanları izlediğimizde çok etkileniriz. Ben en az 3 kere izlemişim ve her izlediğimde İngiliz sömürgesi ile nasıl savaştığını daha doğrusu sadece bedeni ile savaşanları değil ruhu ile savaşanları anlatıyor. Aslında bugün biz Müslümanların olması gereken hal bu ama maalesef bütün ümmet dağılmış halde önümüzde duruyor. Mesela Esaretin Bedeli filmi böyle bir filmdir Amerika hapishanelerinde yaşayan insanları anlatan çay kaşığı gibi bir aletle 19 yılda bir tünel kazan ve bu sabrı gösteren adam veya ömrünün 50 yılını hapishanede geçirdikten sonra dışarıda hayata adapte olamayıp kendini öldüren adam veya başrol oyuncusunun yaşadıkları her 5 yılda 1 mahkemeye çıkıp pişmanmısın diye sorulduğunda büyük bir onurla pişman değilim demesi ama sonuçta arkadaşına verdiği söz uğruna artık farketmez diye cevap verip çıktığı sonra dışarıda izin almadan tuvalete gidemediğini anlatan o psikolojik tahliller çok muhteşem. Evet bazı filmler sadece film değildir bugün Türkiye de maalesef Recep İvedik filmlerinin gişe rekorları kırdığı bol argolu filmlere para vererek izlediğimiz bir toplum da yaşıyoruz. Hayattan kopuk sözde komedi filmler revaçta buda hayattan kopuk bir nesil geliyor demek. Çünkü sinema bir topluma yönetme açısından çok önemli bir araçtır. Ben sinema eleştirmeni değilim ama bugün ne Cesur Yürek kadar tarihi anlatan bir film nede yukarıda anlattığım kaliteli filmler gibi filmler çekilmiyor. Bu toplumun halini varın siz düşünün. Selam ve Dua ile…